Yaşasın Emeklilik

Uzun zaman olmuş sevgili blog, üç yıldır tek kelime etmemişim sana. Bu üç senede hayatımı tamamen değiştirmeyi başardım. Eskiden şikâyet ettiğim hiçbir şey artık hayatımda yok. Artık çalışmak zorunda değilim. Sabah belli bir saatte uyanmam, bir yerlere yetişmem, tıraş olmam, birileriyle saçma sapan konuşmalar yapmam gerekmiyor artık. Hayatımın ilk 36 senesini zorlaştıran, zaman zaman beni bunalıma sokan nörolojik hastalığım, bundan sonraki hayatım için bana inanılmaz bir hediye verdi. Şu dünyada belki de tek hayalimin bu şekilde gerçekleşeceği bundan üç sene önce aklımın ucundan bile geçmezdi. Resmen emekli oldum. 24 Temmuz 2013’ten beri tamamıyla özgürüm.

En son Oblomov’dan bahsetmişim sana sevgili blog, şimdi Oblomov’un hayatından bir eksiğim yok, istediğim zamanlarda fazlam oluyor. Hayat ne tuhaf gerçekten, vapurlar falan…

Seninle ilgilenmediğim sürede 100’den fazla kitap okudum, 200’den fazla film izledim sevgili blog. Yüzlerce bölüm dizi de cabası. Çoğunu beğenmedim, ama az sayıda bayıldığım kitap ve filmle karşılaştım. Alex de la Iglesia filmleri ve Murat Menteş kitapları ile bu dönemde tanıştım mesela. Çok sayıda adventure oyunu bitirdim yine bu üç senede sevgili blog. Black Mirror serisi, Secret Files serisi zamanımı güzel geçirmemi sağladı. Seçmekten yorulduğumda, kendimi tamamen televizyona verip en aptal programları seyrettim. Bir ara baktım evlilik programları izliyorum, böyle gitmez deyip, yeniden seçmeye başladım.

Birikmiş biraz param vardı, emekli maaşıma ilave edip geçinir giderim dediğim, daha fazla getiri alır mıyım diye ekonomi kanallarının müdavimi oldum uzunca bir dönem. Forextir, borsadır, getiri yerine götürü oldu ne yazık ki sevgili blog. Ama dünyayı biraz daha iyi okuyabiliyorum sanırım bu sayede. Gezi Parkı beni de politikleştirdi, şapka çıkardım yaratıcı sloganlarına, aktivizmlerine. Hayatımda ilk defa bir eyleme gittim ve polis arabasının ters çevrilip benzinliğin dibinde yakıldığı manyak Fenerbahçe Galatasaray maçından sonra ikinci kez biber gazı yedim. Seçimlerden sonra hevesim kırıldı, kabuğuma çekildim yine. Ama ekonomi kanalı çok takip ettim dedim ya, kimse merak etmesin uzun sürmeyecek.

Sonra Raspberry Pi ve XBMC ile bu dönemde tanıştım ve çok sevdim onları. 2013 yılı sonlarında da emektar Nokiam bozulunca Iphone’a geçtim ve bayıldım sevgili blog. Benim için büyük bir adım oldu.

Çalışmadığım yaklaşık dokuz ay boyunca, zaman zaman daha kaliteli geçirebilirim zamanı dediğim oldu kendi kendime, ama sıkılmanın yanına bile yaklaşmadım. Evet sevgili blog gerçekten hayat bana güzel. Kendimi Mor ve Ötesi’nin Daha Mutlu Olamam şarkısındaki gibi hissettiğim dönemler çok oldu. “Bir de sigarayı bıraksam, kimse tutamaz beni”.

Aslında ben “Her” denen sinir bozucu film hakkında yazayım diye açmıştım burayı, ama üç senedir yazmamışım pat diye film mi anlatayım şimdi sevgili blog.