Söyleyecek Çok Şey Var Ruhi Bey

Söyleyecek çok şey var, belki de yok. Belki nothing is new under the sun, belki de şimdi yeni sözler söylemek lazım cancağızım. Sanırım ben konuşmamayı seçtim. Organize İşler'de Erdal Tosun hiç konuşmaz da sorarlar bir gün sen niye hiç konuşmuyorsun diye de o da zamanında çok konuşurdum hiçbir faydasını görmedim der ya öyle belki de. Bilmiyorum açıkçası, hatta bilmek istemiyorum. Biraz yoruldum galiba. Böyle uzun uzun konuşacak birini aramaktan, ilgiyle can kulağıyla dinleyebileceğim beni dinlemekten sıkılmayacak birini aramaktan sıkıldım. Hep aynı şeyleri düşünüp hep aynı notalarda gezmekten usandım galiba. Hayır ne olacaktı ki, ne bekliyordum , Brezilya mı? Yok değil.

Ne peki,

Yere dökülen bir un sessizliği mi

Göğe bırakılmış bir balon sessizliği mi

Yok değil. Neden susuyorsun diyorlar, konuşmak istemiyorum diyorum, genel olarak mı yoksa bizle mi konuşmak istemiyorsun diyorlar, genel diyorum. Lan geneli mi var bunun. Bülbülü öttüren gül değil midir yani. Kendimi kısır döngümü yıkamazken yakalayıp sürekli bundan şikayet ederken buluyorum. Ne konuşacağım, hem kimi kime şikayet ediyorsun.

İşini bitirmiş bir org tamircisinin

Tuşlardan birine dokunacakkenki

Dikkati ve tedirginliği mi.

Bak bu olabilir. Hoş ne biten bir iş var ne de işinin ehli bir org tamircisi. Ama bu henüz ortaya çıkmadı çünkü tuşlardan birine dokunmadım daha. Dokunduğumda, takke düşecek kel görünecek, bundan korkuyor muyum? Hayır zaten biliyorum.

Gördün mü hiç suyun yanmasını tuzda

Gördüm ben bu yaşam boyu iniltiyi

Görünmeyecek gibi mi, kabak gibi ortada. Yaşamımın amacı bu mu diye soruyorlar, dalga geçiyorlar. Var mı yaşamımın bir amacı? Yok, Adem sıçtı biz bokunu temizliyoruz. Bir çeşit mecburi hizmet. Ölsen ölünmez, yaşasan yaşanmaz. Sıkarsın dişini, dişin ağrır, hepsi bu. Bir gün de tamam derler, gömülürsün. Hepsi bu.

Yıkılmış bir ağacın üstünde yıllarca oturdum da

Gözleri avına benzeyen bir avcıydım sanki

Neyin peşindeyim? Ne istiyorum? Avcı avlamak isteyen bir avcı mıyım? Neyim, kimim? Köpeki köpeği ısırmaz, aslan aslanı avlamaz ama insan insanın kurdudur. Nedir lan bu saçmalıklar.

Ağaç da çürümüş zaten

Kazımış, oymuş bir yerlerinden gelip geçen onu

Çürümese şaşardım zaten. Sağlam bir şey çıksa altımdaki, hiç olur mu Ruhi Bey, hiç olur mu ? Olmaz değil mi? Hiç olur mu? Hayır olmaz. Tamam bu olmamış da, peki çocuk olmuş mu? Onu niye söylemiyorsun ki!

Soluksuz sessiz

Gölgesiz devinimsiz

Bir Ruhi Bey olarak Ruhi Beysiz

Kentin içine kadar sokuldum.

Ağzımın içi zehir gibiydi

Tuttum bir sigara yaktım

Kravatımı düzelttim

Ayakkabılarımı sildim

Ve sordum:

- Ben Ruhi Bey nasılım

- Sahi siz nasılsınız Ruhi Bey

- İyiyim iyiyim.

İyi miyim sahiden? İyi olmaya mı çalışıyorum? Nasıl bir çalışma ki bu, olunuyor da doğulmuyor, Yok yok öyle demeyelim, iyi diyelim olalım. Diyince olunuyor mu? Nasıl bir şey bu? Sabreden derviş muradına ermiş. Sabredelim, yani bekleyelim.

O kadar bekledim ki, geliyorum

Ölümümü bekledim, geliyorum

Bir ölüyü ve ölünün bütün inceliklerini

Bekledim geliyorum.

Ben Ruhi Bey, mutlu olan Ruhi Bey

Ölümü gömdüm, geliyorum

Bir sonbahar günüydü, geliyorum

Güneşler buz gibiydi, geliyorum

Ve bütün kötülükler

Ölümün armaları gibiydi

Size anlatırım, geliyorum.

Hepsini, hepsini gömdüm, geliyorum

Havuzun kırık taşlarını - siz bilmezsiniz -

Limonluğu ve kırmızı konağı - siz bilmezsiniz -

Aynalarda kendini seven Ruhi Beyi - siz bilmezsiniz -

Ve bildiğiniz Ruhi Beyi -ya da pek bilmediğiniz -

Gömdüm ben, geliyorum.

KORO

İyi biliriz sizi biz, iyi biliriz

Nerdesiniz Ruhi Bey.

RUHİ BEY

Gömdüm hepsini, geliyorum

Bütün ölülerimi gömdüm, geliyorum.

KORO

Peki ya sonuç, Ruhi Bey, ya sonuç

Biz sizi tanımaz mıyız

Siz ne yaparsınız bundan sonra, biz ne yaparız

Bir bütünün parçalarıyız, bir bütünün parçalarıyız.

RUHİ BEY

Sonuç mu dediniz, ne dediniz, ne dediniz

Sonuç hiç gömülür mü, geliyorum

Ben yalnız ölülerimi gömdüm, geliyorum.

KORO

Doğrusu anlamıyoruz Ruhi Bey

Her insan biraz ölüdür

Biz ki bir bütünün parçalarıyız, biliriz

Her insan biraz ölüdür.

RUHİ BEY

İnsan yaşıyorken özgürdür

Yaklaştım iyice, geliyorum.

KORO

Her insan biraz ölüdür

Biz de biraz ölüyüz.

RUHİ BEY

Ölüler ki bir gün gömülür

İçimizdeki ölüler, dışımızdaki ölüler

İnsan yaşıyorken özgürdür

İnsan

yaşıyorken

özgürdür.

Her insan biraz ölüdür ve insan yaşıyorken özgürdür. Ey özgürlük, ey yaşam nerelerdesiniz. Hangi deliğe girdiniz yine. Neden en kendimi birazdan çok daha fazla ölü hissediyorum? Neden yaşamak bu kadar zor? Ölüm ölüm dediğin nedir ki gülüm ben senin için yaşamayı göze almışım. Ha ha. Almış mıyım? Öyle bir sen var mı, yaşamayı göze alacak kadar. Nerede, kim?

O zaman Ruhi Bey, susalım, konuşacak ne var ki! Hala konuşuyorum değil mi Ruhi Bey, haklısın valla, tamam sustum.